درباره ما مجموعه توانبخشی فرشته مرتضوی در سال1398 شروع به فعالیت نمود، کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی که در این راستا افتخار همکاری با پرسنل مجرب و فارغ التحصیل از بهترین دانشگاههای ایران را داردبا استفاده .
رفتار درمانی یک اصطلاح کلی برای انواع روش‌های درمانی اختلالات سلامت روان است. این درمان مبتنی بر این ایده است که همه رفتارها آموخته می‌شوند و می‌توان رفتارها را تغییر داد. این شکل از درمان به‌دنبال شناسایی و کمک به تغییر رفتارهای بالقوه خود ویرانگر یا ناسالم است. تمرکز درمان اغلب بر مشکلات فعلی و نحوه تغییر آن‌ها است. رفتار درمانی می‌تواند برای افراد مبتلا به طیف وسیعی از اختلالات مفید باشد. این نوع همچنین درمانی موثر هم برای بزرگسالان و هم کودکان است. برای دریافت مشاوره در رابطه با رفتار درمانی می‌توانید هم به صورت آنلاین و هم ویزیت حضوری از بهترین متخصصان روانشناسی در این زمینه مشاوره بگیرید. وبسایت دکترتو به شما کمک می‌کند بهترین پزشکان را پیدا کنید.
رفتار درمانی نوعی روش روان درمانی است و بر این مفهوم استوار است که افکار، احساسات و اعمال فیزیکی شما به هم مرتبط هستند و افکار و احساسات منفی می‌توانند شما را در یک چرخه منفی به دام بیندازند. هدف از رفتار درمانی کمک برای مقابله با مشکلات طاقت فرسا به روشی مثبت‌تر با تقسیم آن‌ها به بخش‌های کوچک‌تر است.
همچنین در دوره‌های رفتاردرمانی آموزش داده می‌شود که چگونه این الگوهای منفی را تغییر داده و احساس خود را بهبود ببخشید. برخلاف برخی دیگر از درمان‌های گفتاری، این روش به جای تمرکز بر مسائل گذشته، با مشکلات فعلی سر و کار دارد. همچنین به دنبال راه‌های عملی برای بهبود وضعیت ذهنی به صورت روزانه است.
رفتار درمانی انواع مختلفی دارد که بهترین آن برای هر فرد، با توجه به شرایط فرد و بر حسب تشخیص رفتار درمانگر انتخاب می‌شود. در ادامه انواع رفتار درمانی را نام برده و توضیح داده‌ایم:
تحلیل رفتار کاربردی نوعی درمان بین فردی است که در آن کودک با یک پزشک به صورت انفرادی کار می‌کند. هدف تحلیل رفتار کاربردی، بهبود مهارت‌های اجتماعی با استفاده از مداخلات مبتنی بر اصول تئوری یادگیری است.
بازی درمانی شناختی رفتاری معمولاً به عنوان درمانی برای شرایط سلامت روان در کودکان استفاده می‌شود. با تماشای بازی کودک، درمانگر می‌تواند بینشی در مورد آنچه که کودک از بیان آن ناراحت بوده یا قادر به بیان آن نیست به دست آورد.
کودکان ممکن است بتوانند اسباب بازی‌های خود را انتخاب کرده و آزادانه بازی کنند. ممکن است از آن‌ها خواسته شود تا نقاشی بکشند یا از اسباب‌بازی‌های خود برای ایجاد صحنه‌های مختلف استفاده کنند. در کنار کودکان هم درمانگران ممکن است به والدین بیاموزند که چگونه از بازی برای بهبود ارتباط با فرزندانشان استفاده کنند. در این شکل از بازی درمانی، درمانگر با همکاری با کودک رویکرد مستقیم‌تری را در پیش می‌گیرد تا به کودک بیاموزد که چگونه به‌خوبی کنار بیاید و به اهداف تعریف شده دست یابد.